EBNA scoort bij Google

Eindelijk, na meer dan een jaar, ziet Google het belang van www.ebna.nl... En zelfs zo dat de site als eerste getoond wordt voor Nederlandse zoekers met de zoekterm 'ebna'. Hoe lang deze paradijselijke toestand zal duren is natuurlijk de vraag.

Dankzij de verbeterde zoekresultaten is wel duidelijk dat de migratie van web-log.nl nogal desastreuze resultaten heeft. Zo klopte van de verwijzing in Google naar het item Een straat in Enschede niets meer. Misschien dat deze vermelding Google alsnog snel op het goede spoor zet.

24-Uurs overzicht nu met Google-map

Het grote 24-Uurs overzicht is sinds vandaag gekoppeld aan een kaart waarop de 24-uurs informatie geografisch geordend is. Op de google-map zijn alle startpunten weergegeven.
Let op: De startpunten zijn grotendeels bij benadering weergegeven (station of centrum van de plaats.

Lege glazen terug naar de bar!

Even tijd voor een klein item. In het Adhoc Archief is tijdelijk een foto-gallery toegevoegd gewijd aan de Tientjesborrel op donderdag 13 april. Een ieder liet zich het bier in Cafe Quinto en het eten in Restaurant Taj Mahal goed smaken.

Langs de snelweg - Geen PAVO meer

Niet iedereen die over de A1 tussen Amersfoort en Apeldoorn rijdt zal het gemerkt hebben, toch is het gebeurd. De geheimzinnige tekst PAVO onder het grote paard op de silo bij Terschuur is verdwenen. Ik vroeg me altijd af wat dit betekende. Het zou toch niet waar zijn dat dit een afkorting voor PAarden VOer was? Deze gedachte kwam keer op keer terug. En nu de tekst verdwenen is werd het tijd om dit na te kijken. PAVO blijkt inderdaad paardenvoer te zijn, en wel van Nutreco, een grote dierenvoederfabrikant. Er is zelfs een PAVO-website, vol geneuzel over paarden en de grote kwaliteiten van het lifestyle paardenvoer PAVO. De vestiging Terschuur is niet terug te vinden op de site. Het enige wat nog resteert van de Veluwse afkomst is een postbusnummer in Apeldoorn.
[30-8-2022 Ondertussen zijn er plaatjes van de silo te vinden op Internet. B.v. het bovenstaande.]

De lege flessen 5 - Een drijvende beer

Een zijspoor vandaag. Jammer dat Disney zich ooit met Pooh Bear is gaan bemoeien. Vergelijk het briljante hoofdstuk 9 van A.A. Milne ...IN WHICH PIGLET IS ENTIRELY SURROUNDED BY WATER met het slappe aftreksel dat Disney er van bakte, "Poeh en de Waaidag". Ok, Disney richt zicht op kleuters. Maar dat is nog geen reden het werk te verminken. Een diepgravende analyse van het Pooh-epos door het Department of Bibilical Studies van de Sheffield University vind je hier.
In de episode ...IN WHICH PIGLET IS ENTIRELY SURROUNDED BY WATER verstuurt Piglet tijdens de grote overstroming een boodschap in een fles. Deze fles is (dus) niet leeg, en telt zodoende niet mee in het verhaal van de lege flessen.
Interessant is de reactie van Pooh. Hij ziet in dat hij op reis moet, en hij ontwerpt het schip The Floating Bear. Dit volgens minimalistische principes ontworpen schip is niet veel anders dan een lege honingpot, in feite een halsloze fles. Met het schip vaart hij -als drijvende beer- naar Christopher Robin en brengt hem de boodschap van Piglet. Het is overigens het vermelden nauwelijks waard maar het door Milne met liefde beschreven ontwerpproces van The Floating Bear en, even later in de episode, van The Brain Of Pooh, wordt door Disney niet beschreven. De naam van beide schepen wordt zelfs niet genoemd!In maritieme kringen bestaat weinig aandacht voor de kwaliteiten van Pooh Bear als ontwerper en scheepsbouwkundig ingenieur. Wel prijst de Encyclopedie in het lemma Scheepsbouw de originaliteit van Pooh's vernieuwende rotatie-symmetrische ontwerpen. Het is duidelijk dat de eigenschappen van de honingpot voor de ontwerper Pooh een grote inspiratie waren. Even duidelijk is dat Pooh au fond meer geinteresseerd was in volle potten dan in lege flessen.

De stand van zaken

Hoe is de stand van zaken na een jaar EBNA-weblog? De in januari vorig jaar gepubliceerde en herziene planning voor EBNA-website en het archief is vrijwel volledig uitgevoerd. Van het op 22 januari 2005 gepubliceerde item Nog te gebruiken wachten we nog op de beloofde weblogs over Borges, Robert Burton, George Eliot en Gustave Flaubert. Natuurlijk, het gaat niet zo snel als gehoopt. En de op 12 augustus 2005 aangekondigde Encyclopedie 2005 laat nog even op zich wachten. Om nog maar te zwijgen van de eveneens verwachte Wereldencyclopedie. Samengevat, we zijn tevreden bij EBNA. Een site met een groot aantal nieuwe items, oude bulletins en grote verwachtingen. Op naar het volgende jaar!

De onzichtbare cinema

De onzichtbare film maakt -weliswaar onzichtbaar, maar toch- deel uit van een groter geheel, de onzichtbare cinéma.

Chistian Janico schreef er over in zijn boek "Anthologie du cinéma invisible: 100 scénarios pour 100 ans de cinéma". Hierin beschrijft hij honderd om allerlei
redenen nooit gerealiseerde films.
Deze onzichtbare cinema bracht Rolf Orthel tien jaar later tot een project, een vijftal films die op verschillende manieren geinspireerd waren door het boek van Christian Janico. Paradoxaal genoeg wordt hiermee de onzichtbare film al te
zichtbaar. Zoals in de film van Kees Hin en K. Schippers "Cinéma invisible - Het boek waarin een tiental scenario's uit het boek op filmbaarheid worden getoetst. Misschien is het kenmerk van de onzichtbare cinema dat hij alleen in de verbeelding
bestaat. Of zou moeten bestaan.

Waarschijnlijk is de enige echte onzichtbare cinema de cinéma inattendu, de cinema zonder bezoekers. Die is per definitie ongezien, en daarmee onzichtbaar

De onzichtbare film

Het is een oud thema. De niet uitgesproken woorden, het woordloze gedicht. Radio zonder geluid. Een aangespoelde fles zonder boodschap. Dit alles is geprobeerd maar zonder veel succes.

Blijft over: de onzichtbare film. Dat is natuurlijk niet te realiseren. In de VS wordt het technologisch aangepakt. Sinds de klassieker The invisible man uit 1933 tot Hollow Man in 2000 is het thema duizenden keren herkauwd. Maar een onzichtbare man is natuurlijk nog lang geen onzichtbare film. Hoewel het het begin is. Om een idee te krijgen van een film met onzichtbare acteurs kun je kijken bij de cinemaquiz.

En voor een serieuzere aanpak moet je bij de franse cinema zijn. In de fraaie film Les invisibles van Thierry Jousse is het geluid een hoofdrolspeler. Maar zelfs hem lukt het niet om het beeld te doen vergeten.

Waarschijnlijk is de enige echte onzichtbare film de film die je niet gezien hebt.

Het zwijgen van het landschap

Vorige week spoelde er weer een lege fles aan op het kleine strand bij nr 24. Hij heeft er een tijdje gelegen omdat ik niet wist wat ik er mee moest.

Jan ter Laak, 1950-2006, wist alles van de taal van het landschap. De essen, de brinken, de weilanden en houtwallen, de beken en hun oevers, zij gaven hem met hun naam hun geheim. Door hem herkregen de bewoners van oude gebieden hun stem. Het landschap sprak door hem over hen - nooit was er een toponiem zonder menselijk handelen.
Begin jaren tachtig woonde hij enkele maanden aan het Surinameplein waar toendertijd het EBNA-archief huis hield. Eerder al stond hij op de allereerste verzendlijst van het allereerste EBNA-Bulletin.

Een vriend voor het leven zwijgt.

De andere EBNA's - Slot

Op 11 januari 2005 besteedde het EBNA-weblog voor het eerst aandacht aan de andere EBNA's. Het ging om een buurtvereniging, de Ellwanger and Barry Neighborhood Association, in de Verenigde Staten. Op 27 januari 2006, meer dan een jaar later, werd de laatste andere EBNA bezocht. Deze EBNA was een offshore-bank in het Caribische gebied. In de tussentijd kwamen de Arabische ebna, Europese archivisten, een anti-gen, het electronische boek en een Italiaanse vakbondskoepel aan bod. Veel lijn zit er niet in. Geheel in de stijl van EBNA zijn deze flessen leeg aangespoeld. We laten het maar zo...

Snackbar Roos: geen formica

Ondanks stellige beweringen in het weblog van de Oude Hap van gisteren, staat er geen formica-tafeltje voor het raam van Snackbar Roos. Dit meldt onze Empty Bottle korrespondent. De bekende en onlangs heropende snackbar op de hoek van Kadoelenweg en Stoombootweg doet het al jaren zonder formica meubilair.

De andere EBNA's 7 - De geur van geld

Deze EBNA, de EBNA Bank, verspreidt de geur van geld. De bank aan de Kaya WFG Mensing 36B in Willemstad op Curaçao is een onderdeel van de IFB, de International Finance Bank uit Miami. En erkend door de Nationale Bank van de Nederlandse Antillen. De buren van de bank in het Office Park Zeelandia zijn andere banken, belastingadviseurs, accountants. Het blijft een beetje saai, maar toch. Hoeveel bankbiljetten passen er in een lege fles?

Nutteloze kennis 3 - Vliegende schapen, Voltaire

In de roman Candide ('Onschuldig') van Voltaire spelen schapen een belangrijke bijrol. In het door de hoofdpersoon Candide bezochte El Dorado kunnen schapen vliegen, en niet zo langzaam! "Onschuldig en Cacambo stijgen in koets; de zes schapen vlogen, en in minder dan vier uur
kwam men aan het paleis van de koning, gelegen op een einde van de hoofdstad aan." De reizigers nemen een paar van de schapen mee naar Europa, maar daar loopt het niet goed mee af. Zoals de Fransen zeggen maar dan in het Nederlands:
"De vliegende schapen" connotent allereerst de vrijheid tegenover de landernst en anderzijds een enorme snelheid."

Tenslotte. Vliegende schapen en vulkaanuitbarstingen hebben toe geleid dat Candide minder geschikt is als toneelstuk. Een muziekstuk kan eventueel. Toch zingen de schapen in een musicalvan Leonard Bernstein uit 1973 meer dan dat ze vliegen. Dat heeft natuurlijk niets meer met het oorspronkelijke werk van Voltaire te maken.

Demi-lune en halve maan - Nutteloze kennis 2

Verwar de demi-lune niet met de halve maan. In de vestingbouw hebben deze begrippen een volkomen andere betekenis. Een demi-lune is een ravelijn, zeker geen halve maan.
En wat is dan het verschil? De ravelijn ligt midden voor het vestingfront, de halve maan dekt de saillant.

De 15 minuten van Steve Westfield

Zonder dat iemand het gemerkt heeft zijn de fifteen minutes of fame van Steve Westfield alweer voorbij. Vier van de vijf gegoogelde verwijzingen lopen dood. Toch is er -als altijd- nog het nodige te vinden. En - zo blijkt na doorzoeken - hij is alive and kicking. Zijn eigen webpagina is bijgewerkt tot en met 2005, het oude werk wordt op steeds meer verzamel CDs opgenomen en hij treedt nog steeds op voor oude en nieuwe fans.
Zo blijkt Steve in 2002 samen met drie vrienden in Haarlem in het Patronaat te hebben opgetreden! Dat heeft Blues Stay Away Music even gemist. Deze pagina is alleen nog in cache bij Google te vinden.
Smoked A Little Too Much Monkey Brain van het hoogtepunt Brainwreck is gratis te downloaden van mp3.com. (Als je daar tenminste nog geen vijftig liedjes opgehaald hebt).
De geschiedenis van Steve Westfield, de Pajama Slave Dancers en de Burnouts vind je bij Piero Scaruffi op een pagina uit 1999. Wat een geluk dat er nog liefhebbers zijn die hun oude pagina's gewoon laten staan! Dat de VPRO de muziek van Stuporstar "country" noemt (hier) neemt Blues Stay Away Music dan maar voor kennisgeving aan. Zelf heeft hij het immers ook over country & whiskey. Sterker, bij Last Call Records wordt als vanzelfsprekend gesteld: "He is called the "Leonard Cohen of alternative rock". Chapeau, niet slecht voor een Pajama Slave Dancer.
Om af te sluiten: een interview bij een optreden in het Magazijn in Gent uit 1998.

De conclusie: een plaatje zegt meestal meer dan duizend woorden...